م م 10324: یا من ارجوه...

سید ابن طاووس از محمد بن ذکران که معروف به سجّاد است

(چون آنقدر سجده کرد و در حال سجده گریست که نابینا شد!) 

روایت کرده که گفت: به امام صادق علیه السّلام عرض کردم:

فدایت شوم!

این ماه ماه رجب است

مرا در این ماه دعایى تعلیم کن

که‏ حق تعالى مرا به آن سود بخشد،

حضرت فرمود: 

در هر روز از رجب در صبح و شام پس‏ از نمازهاى روز و شب بگو:

یَا مَنْ أَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ

وَ آمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ کُلِّ شَرٍّ

یَا مَنْ یُعْطِی الْکَثِیرَ بِالْقَلِیلِ

یَا مَنْ یُعْطِی مَنْ سَأَلَهُ

یَا مَنْ یُعْطِی مَنْ لَمْ یَسْأَلْهُ وَ مَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ تَحَنُّنا مِنْهُ وَ رَحْمَةً

أَعْطِنِی بِمَسْأَلَتِی إِیَّاکَ جَمِیعَ خَیْرِ الدُّنْیَا وَ جَمِیعَ خَیْرِ الْآخِرَةِ

وَ اصْرِفْ عَنِّی بِمَسْأَلَتِی إِیَّاکَ جَمِیعَ شَرِّ الدُّنْیَا وَ شَرِّ الْآخِرَةِ

فَإِنَّهُ غَیْرُ مَنْقُوصٍ مَا أَعْطَیْتَ وَ زِدْنِی مِنْ فَضْلِکَ یَا کَرِیمُ

ترجمه شیخ حسین انصاریان:

اى آن‏که هر خیرى را از او امید دارم،

و از خشمش در هر شرّى ایمنى جویم،

اى آن‏که در برابر عبادت اندک مزد بسیار عطا مى‏کند،

اى آن‏که به هرکه از او بخواهد مى‏بخشد،

اى آن‏که به هرکه از او نخواهد و او را نشناسد نیز مى‏بخشد، عطایش از روى مهربانى و رحمت است،

با درخواستم از تو همه خیر دنیا و خیر آخرت را به من عنایت کن،

و با درخواستم‏ از تو همه شر دنیا و شر آخرت را بازگردان،

زیرا آنچه را تو عطا کردى کاستى ندارد،

و از احسانت بر من بیفزاى اى کریم.

ترجمه بنده:

ای خدایی که واسه همه خوبی ها چشم به تو دارم (و منتظرم همه خوبی ها از تو بهم برسه!)

ای خدایی که از ناراحت شدنت در همه بدیهایی که مرتکب میشم، به خودت پناه میارم

ای خدایی که واسه چهار تا نماز و دعای من این همه پاداش و ثواب میدی

ای خدایی که هر کی ازت بخواد بهش میدی

هر کی هم ازت نخواد یا حتی اصن تو رو نشناسه از رو مهربونیت بهشون میدی!

چیز زیادی نمیخوام: فقط همه چیزای خوب دنیا و آخرتو بهم بده، خلاص!

و یه چیز کوچیک دیگه: همه چیزای اخ و تف دنیا و آخرت هم ازم دور کن!

تو که ازت کم نمیشه خدا

پس بده! بازم بیشتر بده! ای کریم...

 پس از این حضرت گفت:
یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ

یَا ذَا النَّعْمَاءِ وَ الْجُودِ 

یَا ذَا الْمَنِّ وَ الطَّوْلِ 

حَرِّمْ شَیْبَتِی عَلَى النَّارِ