م م 551: فارجع البصر کرّتین! (بار دیگر نیز چشم باز کن و بنگر)
امروز میخوام منبر برم:
بعضی وقتا داشتن یه چیز (یا چیزها)ست که تو رو خوشحال و راضی میکنه
کمد شخصی که پره از ادوکلن های مختلف
عینک های ری بن و چند تا مارک دیگه
تبلت سونی با گوشی همرنگش
یه انگشتر عقیق یمن با رکاب دست ساز
لیوان مخصوص خودت که از هند خریدیش
دوره کامل کتابهای استاد فلانی
...
اما به نظرم بالاتر از اون اینه که
بدون داشتن چیزی هم بتونی شاد و راضی باشی!
این که بتونی
با کوچکترین چیز هم احساس شادی و رضایت کنی
مثل
یه شربت خنک با آبلیمویی که مادرت با دستای خودش گرفته
تلفن یک دوست که مدتهاست زنگ نزده
دیدن یک برگ زرد میون برگهای سبز گلدونت
لبخندی که تو خیابون به یه کودک میزنی
خنکای درب حرم که سفت! میبوسیش
...
همه اینا برمیگرده به تفکر و نگاه ما به دنیای اطرافمون
سالهاست که تونستم این نگاه رو تو خودم تقویت کنم
و از هرچیزی که دور و برمه لذت ببرم
در حالی که دیگران برای یافتن اون لذت سخت کار میکنن
و در آخر هم بهش نمیرسن
یا تنها واسه مدت کوتاهی اونو میچشن
و باز باید کار کنند و کار!!!
اسمشو هم گذاشتم:
اصاله الحال!
یعنی اصل بر لذت بردنه!
از سفید و سیاه
از زشت و زیبا
از کوچک و بزرگ
از ارزان و گران
از کم و زیاد
فقط بهره خودت رو ببر!
زیبایی و خوبی هاشو ببین
اگه نمیبینی کشفش کن!
اینجاست که دیگه فقط دنبال دریا و جنگلهای شمال نمیری
کویر هم زیباست با نمکزارهاش
دشت هم زیباست با سهره هاش
پشت بوم خونه هم زیباست با آرامش و سکوت شباش!
فقط باید دید!
نگاه کافی نیست
باید دید!!!
پ.ن:
ایده این پست با خواندن پست بسیار بسیار زیبای این دوست خوب ایجاد شد.
پ.ن:
تیتر این پست آیه 4 سوره ملک است!
- ۹۲/۰۷/۲۶
خوشحالیم با چیزای ساده س...
که همیشه پیدا میشن...
در هر شرایطی...
اینجوری نباشه که زندگی خیلی سخت میشه...
ولی عوضش با یه چیزایی که همه خوشحال میشن خوشحال نمیشم...
بعد شاید به نظر بعضیا افسرده بیام درحالی خیلی هم شادمانم...
اتفاقا این روزا خیلی مخم درگیرشه...