۳۱
شهریور
عاغا بعضی اینقدر کامنتای خوبی از خودشون در میکنن
که نگو!
حالا نمیدونم وب دارن و به ما که میرسه تقیه میکنن
یا واقعا ندارن!
اینقدر که به این دوستان گفتیم:
بزرگوار!!
عزیز دل برادر!!
حضرت استاد!!!
یه وب بزنید دوستان از ترشحات ذهنتون مفیوض بشن!!!
انگار نه انگار!
والا زبونمون ریش درآورد!!!
یکیش همین حاج میرزا...
ذیل پست م م 436:
| چهارشنبه 27 شهریور1392 ساعت: 7:39 | توسط:حاج میــرزا | ||||
| حاجی، دوستانِ حاجی، درس پس میدیم اما نباس منتشر میشد اون کامنتِ اولی، نباس منتشر بشه توهین، نباس... که بعدشم غیرت دوستان گل کرد و بدتر اون قضیه BOLD شد : | بی خیال توروخدا، حیات بعضی از آدم نماها به همین دیده شدنشون ـه : | إِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلاَماً رو واسه اینجور جاها گفتن، مث این که یه بچه سه ساله بره جلو یه پادشاه بزرگ، با خنده و مسخرگی چارتا فحش هم بده! هی به دور و برش نگاه کنه ببینه کسی محلش گذاشت یا نه! ملازمین پادشاه هم یهو شمشیر بکشن اون یکی تازیانه بیاره اون یکی ... به قول سعدی، آنرا که غمی چون غم ما نیست، چه داند... من خودم اون کامنتی که امیدوارم حذف شه یا متنش یه جوری به صلاحدید ادمین عزیز ویرایش شه رو دیدم، ته دلم برای اون دختر طفلی که خوب کمبود توجه داره طلب هدایت کردم. روزگاری هست که نباید مردم رو هل داد تو زمین دشمن، از تو زمین اون طرفیا هم باس دستی رو گرفت، تمیز کرد اورد اینور. کمیم، باید زیاد شیم... کف کفشتونم داداشا، آبجیا، شما که اینقدر"مردین" بیاین، راستی یه همّتی کنیم، چطور تاب یه شوخی آبکی به امام رئوف رو نداریم اونوقت طاقت دم خوری با این همه دهن کجی های حتی ناخواسته و غیر مغرضانه به فرامین شخص الله و نص شریعت همین امامان بزرگوار رو تو سطح جامعه داریم؟ بیاین هممون با هم روزی علیه یه دونه گناه موضع بگیریم، از آبرمون خرج کنیم، رفقای عاشق، دل مهدی از اون کامنت آبکی خون نیست، از خونسردی من و تو توی عرصه های واقعی زندگی خون ـه... و آخر دعوانا أن آه... | |||||
| وب سایت ایمیل | |||||
| م م 436: ارحل! (راتو بکش برو!) | |||||
ذیل پست م م 453:
| یکشنبه 31 شهریور1392 ساعت: 20:41 | توسط:حاج میــرزا | ||||
| من رو به یاد این شعر مرحوم فرحبخشیان (همون ژولیده نیشابوری) انداختی... دلت را خانهٔ مـا کن، مصفّـا کردنش با من به من درد دل افشا کن، مـداوا کردنش با من اگر گم کرده‌ای ای دل، کلید استجــابت را بیا یک لحظه با ما باش، پیــدا کردنش با من بیفشان قطرهی اشکی که من باشم خریدارش بیاور قطره‌ای اخــلاص، دریـــا کردنش با من اگر درها به‌رویت بسته شـد دل بد مکن بازآ درِ این خانه دق‌ُّالبـاب کُـــن ، واکردنش با من به ما گو حاجت خود را، اجـابت میکنم آنی طلب کن هرچه می‌خواهی، مهیّـــا کردنش با من بیا قبل از وقـوع مرگ روشـن کن حسابت را بیاور نیک وبد را جمـع ، منها کردنش با من چو خوردی روزی امروز ما را شـکر نعمت کن غم فردا مخور، تأمیــن فـــردا کردنش با من به قـرآن آیهٔ رحمت فـراوان است ای انسان بخوان این آیه را، تفسیر و معنا کردنش با من اگر عمری گنـه کردی، مشو نومیــد از رحمت تو توبه نامه را بنویس، امضـا کردنش با من و آخر دعوانا أن پاسبان حرم دل شده ام شب همه شب/ تا درین پرده جز اندیشه او نگذارم... | |||||
| وب سایت ایمیل | |||||
| القلب حرم الله! (دل حرم الهی است!) | |||||