الچرخیه التفاح

ماه مبارک که شهرمون بودم

مرتبا گذرم به خونه قدیمی مون

که همون خونه پدر بزرگ پدریمه افتاد

یه خونه درب و داغون و مخروبه...

تو یکی از این دفعات به ذهنم زد عکسی ازش بگیرم واسه دوستان مجازی

دیوار و حیاط خونه رو که متروکه است رو واسه تعریض کوچه تخریب کرده بودن

و اصن یه وعضی...

(الان طویله کبوترای یکی از داداشام و چند تا بزغاله اون داداشمه اونجا)

خلاصه...

روم نشد از اونجا عکس بزارم

دوس داشتم از اونجا که زندگیمو شروع کردم یه عکس بزارم

و از خونه کنونیمون هم یه عکس

دیدم اونو هم روم نمیشه

یه خونه سیصد چهارصد متری 

حیاط  و باغچه

دو طبقه

با چند دهنه مغازه

مرکز شهر

لب خیابون

...

+ از کجا به کجا رسیدیم

با حقوق معلمی پدر...

کی فکرشو میکرد این همه تغییرو

++ خواستم بگم:

زندگی اینجوری که هس نمیمونه

فراز و فرود زیاد داره

کسی که امید به آینده شو از دست بده

همیشه درجا میزنه...

بهترین هارو بخوایین

و برای رسیدن بهش تلاش کنین...

+++ برعکسشم هس

مردی که زمان شاه لیسانسشو از بهترین دانشگاه انگلستان میگیره

ولی الان تو گرمخونه میخوابه...