چهارشنبه, ۹ بهمن ۱۳۹۲، ۰۴:۴۳ ب.ظ
پاسخ:
پاسخ:
هندونه به این قرمزی و شیرینی ندیده بودم
اونم تو این فصل!
پاسخ:
پاسخ:
منم خوشحالم که شما رو دیدم!
به وبلاگ دوستانم یک مررررررررررررررررررد اضافه شد!
:)))
پاسخ:
پاسخ:
بله فردا امتحان دارم!
+ البته همه که مثه شما نمیشن!
والا...
:)))
پاسخ:
پاسخ:
این جاش اینجاست آخه؟!
پاسخ:
پاسخ:
همین شماها مارو تنها گذاشتین که ایناجرئت کردن فیلترمون کنن!
والا...
+ خیلی لطف کردین!
پاسخ:
پاسخ:
چه بد که هیچکدوم از کامنتاتون ادرس نداره! :(
پاسخ:
پاسخ:
ما نیز!!!
واقعا احسنت به ذائقه شعری و نویسندگیشون!
اونم از 14 سالگی!
والا...
پاسخ:
پاسخ:
ما که کاری به کارش نداریم!
والا...
پاسخ:
پاسخ:
فدایی مجازی؟؟؟!!!
پاسخ:
پاسخ:
دیدمشون!
لطف داشتین!
پاسخ:
پاسخ:
استغفرالله!
من هر چی میام هیچی نگن شما نمیزارین!
والا...
پاسخ:
پاسخ:
خب واسه اینا که بو نگرفته!
واسه اون چند تای دیگه اس!
والا...
پاسخ:
پاسخ:
بله رویت شد!
:)))
برف، یک دسته کلاغ.
جاده یعنی غربت.
باد، آواز، مسافر، و کمی میل به خواب.
شاخ پیچک و رسیدن، و حیاط.
من ، و دلتنگ، و این شیشه خیس.
می نویسم، و فضا.
می نویسم ، و دو دیوار ، و چندین گنجشک.
یک نفر دلتنگ است.
یک نفر می بافد.
یک نفر می شمرد.
یک نفر می خواند.
زندگی یعنی : یک سار پرید.
از چه دلتنگ شدی ؟
دلخوشی ها کم نیست : مثلا این خورشید،
کودک پس فردا،
کفتر آن هفته.
یک نفر دیشب مرد
و هنوز ، نان گندم خوب است.
و هنوز ، آب می ریزد پایین ، اسب ها می نوشند.
قطره ها در جریان،
برف بر دوش سکوت
و زمان روی ستون فقرات گل یاس.
+ تقدیم