م م 589: رد الی اوطان! (برگشت به وطن!)
دوشنبه, ۱۳ آبان ۱۳۹۲، ۰۱:۱۳ ب.ظ
وقتی به امید دیدن کامنت های خصوصی پشت سرهم
(که نشون دهنده اینه که کامنتها تا اینجا تایید شدن!!!)
صفحه دو سه رو هم باز کردم و دیدم هنوز خبری ازشون نیست
از دنیا نا امید شدم!
و فهمیدم که:
من نمیتونم!
پ.ن:
این دم غروبی بریم
سری به قبور اجداد و جدّاتمون بزنیم
و استمداد بجوییم از ارواح پاکشون!
پ.ن 2:
شب عازمم واسه قم!
ان شاء الله
پ.ن:
کامنتها هم به مرور و با اضافه کاری تایید میشن!
هیچ نگران نباشید!
(اونی که باید نگران باشه منم! والا...)
فداتون
حاجی!
- ۹۲/۰۸/۱۳
اینارو میگی ما حسودیمون میشه به این همه کامنت..
چیه مگه وبلاگ های کم کامنت دل ندارن؟!