م م 230: فی الصّیف ضیّعتِ اللبن

در یکی از کتب درسی حوزه ضرب المثلی اومده

که خیلی پرکاربرده

همه طلاب هم خوب بلدن و بجا استفاده اش میکنن

بگیم که شما هم به علمتون اضافه بشه:

" فی الصّیف ضیّعتِ اللبن "

ترجمه تحت اللفظی: 

در تابستان شیر را ضایع کردی! 

(با توجه به کسره کاف معلومه که خطاب به زنه!!!)

و اما شان نزولش:

در زمان های قدیم

شیخ ثروتمند عربی که صاحب  گله های شتر و گوسفند بوده

با دختر جوانی ازدواج میکنه

یه مدت که میگذره

دختره میبینه در ناز و نعمته اما...

شوهرش خیلی پیره و اینجوری اصن! فایده نداره!!!

میره تو فکر عشق!

با پسر جون و زیبایی از عرب اشنا میشه

که البته برخلاف پیرمرد خیلی فقیر بوده

اما میتونسته دختره رو به آرزوهاش برسونه!!!!

دختره هم از پیرمرد طلاق میگیره

با اون ازدواج میکنه

زمان طلاقش هم توی تابستان بوده

یه مدت که میگذره

فقر و گرسنگی به این زوج عاشق فشار میاره

در نتیجه

جوان فقیر به همسرش پیشنهاد میکنه که:

برو از شوهر قبلیت یه کمکی بگیر واسه زندگیمون

بگو حداقل یه سهمیه شیر  واسه ما تعیین کنه که از گرسنگی نمیریم!

والا...

دختر هم با خجالت و شرمساری 

میره خونه پیرمردی که یه زمانی همه چیزو در اختیارش گذاشته بود

اما او از عشقش به پیرمرد دریغ کرده بود

وقتی درخواستشو میگه

پیرمرد عرب فقط یه جمله جوابش میده:

"فی الصّیف ضیّعتِ اللبن"

یعنی همون موقع که طلاق گرفتی (تابستون) دیگه شیر رو از دست دادی!

کاربردش هم جاییه که 

کسی تعللی میکنه

اشتباهی میکنه

قدر موقعیتی رو نمیدونه

و اونو از دست میده

پ.ن:

مثلا چند روز به طرف میگی ناهار بیا خونه ما

خبری نمیشه

حالا که داری میری شهرستان

زنگ میزنه بیام ناهار پیشت!

شما هم جواب میدی:

"فی الصّیف ضیّعتِ اللبن"

یعنی از فرصتت خوب استفاده نکردی

و دیگه تموم شد!