م م 197: حکایه الواقعیه من حرّاس الایرانی!

چند سال پیش

تو خاطرات رزمنده ها خوندم که:

چند روزی بود که عملیات ادامه داشت

همیشه در حال حرکت و جنگ و گریز بودیم

فرصت هیچ کاری رو نداشتیم

از جمله چای درست کردن

دو سه روز که چایی نخوردیم

همه سر درد گرفتیم!!

آخر به هر زحمتی بود

از تو یه سنگر

چای خشک پیدا کردیم

ریختیمش گوشه چفیه، گره زدیم

همونو می مکیدیم!!!