ه.خ میپرسه:
حاجی سال دیگه اینجا میمونی؟!
میگم: نه! میخوام برم! یا کلا از قم یا یه جای جدید!
میگم: تو چی؟!
میگه: منم تو فکرم برگردم!
میگم: کجا؟! برگردی حجره یا شمال؟!
میگه: میخوام برم سر خونه خودم!
میخوام ازدواج کنم!
به خانواده هم گفتم دنبال مورد باشم برام
دیگه خسته شدم!
بهم سخت میگذره...
پ.ن:
چه جلافتا!
ما رومون نمیشد جلو خانواده سریالای خانوادگی تلویزیونونگاه کنیم
والا..
صبح که رسیدم سر کار
به یکی از محققا که چند وقتیه ندیدمش با خنده میگم:
خیلی شانس آوردی
بیس سی تومن نتونستم بیشتر ازت کسر کنم!
کدوم گوری بودی؟!
میگه: حاجی پریشب عقدم بود!!! چطور بیام؟!
میگم: جدی؟! مبارکه! حالا کو شیرینیش؟!
میگه: به بچه ها دادم تموم شد!
میگم: عقدی که شیرینیش یه من نرسه میخوام صد سال سیاه مبارک نباشه! والا...
به حالت قهر دور میشدم که آبدارچی رو صدا زد و گفت:
شیرینی حاجی رو واسش ببر!
دیروز سر کار مطلبی رو مینوشتم
بعد که امضا زدم
و زیرش تاریخ زدم
دیدم چه تاریخ باحالیه:
1/2/93
+ عروسی یکی از رفقای طلبه 8/8/88 بود
تنها تاریخی که هیشکی فراموشش نمیکنه!
اگه عاشق بودم
عاشقانه نویس خوبی میشدم!
+ تجریه اینو به بهم ثابت کرده...
