م م 246: لا اسراف فی البستنی!!!

از احادیث بنده:

در بستنی اسراف نیست!

پ.ن:

کسری کجایی؟!

م م 245: ادامه الماجرا فی الباب الاستخاره المفتکی!!!

باز طرف کلید کرده و اس داده که:

کسی رو سراغ داری 

استخاره بگیره؟

من:

عاره!

ولی بازم خرج داره!

چی بهم میدی؟؟؟

بدون شوخی!

شار‍ژ برام بفرست تا بفرستم!

پ.ن 1:

عاغا من اولین بارمه همچون درخواست های نامشروعی میدم

نگید حاجی فلانه و بهمانه ها!!!

پ.ن 2:

چه احساس بدی هم بهم دس داد!

با این که صرفا شوخی بود!

چه دلی دارن اونا!!!

والا...

پ.ن 3: 

باز پیامک داد:

عین دوس دخدرا حرف میزنی!

دیوانه! استخاره برا خودم نی!

من:

(سانسور)

برام مهم نیست مال کیه!

و باقی ماجرا...

م م 244: الاستخاره المفتکی لا موجود عندنا!!!

دوستی از تهران پیامک داده:

سلام

حاجی چندتا استخاره واسه ملت میخوام!

میگیری؟

جواب:

سلام

عاره جون عمت!!!

نـــــــــــچ!

پ.ن:

از اون مفت خوراست

هیچی واسه ما نداره استخاره گرفتن براش!!!

والا...

م م 243: و فی النهایه الامر...

چای و آش رو که تو باشگاه زدیم

رفتیم معروف ترین بستنی فروشی شهر

من فالوده سفارش دادم و بچه ها بستنی

بعد دسته جمعی رفتیم آرایشگاه

یه حالی به سرو صورتمون دادیم

خواهر زاده ام گفت:

دایــــــــــــــــــــــــــــــی! چقدر ریشات خوشگل شده!

اومدیم خونه

دیدیم پدر گرام هم بستنی کیلویی گرفته

ذیگه لاحول و لاقوه ...

پ.ن:

یه حموم هم رفتیم تا از بوی اسبی که میدادیم خلاص شیم!

والا...

م م 242: صوره المبارکه للخیل الابیض!

م م 241: الخیل فی القرآن و الروایات!!!

سوره العادیات: 

بسم الله الرّحمن الرّحیم. 

والعادیات ضبحا. 

فالموریات قدحا.

به نام خدای بخشاینده مهربان، 

سوگند بدان اسبان دونده که نفس همی زنند به آواز در تاختن، 

و آتش جهنده از سمهای ایشان،

یعنی خدا 

به نفس نفس زدن اسبان جنگی 

و جرقه ای که از سمهایشان در برخورد با سنگ میجهد 

قسم خورده!!!

احادیث مرتبط:

در اقوال الکافیه (عرفان الخیول) آمده:

 اول کسی بر اسب عربی سوار گردید 

و او را به تسخیر درآورد حضرت اسماعیل بن ابراهیم علیهما السلام بود.

قال رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم:

والخیر معقود فی نواصی الخیل الی یوم القیامة.

خیر و برکت تا روز قیامت بر پیشانی اسب نوشته شده است.

میدونستید:

پیامبر اکرم در میان سوارکاران اسب، مسابقه می گذاشت 

و پس از پایان مسابقه برندگان جوایز خود را از دستهای مبارک آن بزرگوار دریافت می داشتند.

از امام سجاد علیه السلام روایت شده: 

پیامبر خدا مسابقات اسبدوانی ترتیب می داد 

و برای برنده مسابقه چند مثقال نقره به عنوان جایزه مقرر می فرمود!

در کشکول شیخ بهاءالدین عاملی

 به نقل از حدیثی یاد شده که:

بهترین اسبها، اسب ادهم (سیاه) است، 

اسبهای ارثم (با لب بالا و دماغ سفید) 

و اقرح (پیشانی سفید) 

و محجل (با ساقهای سفید)، 

که از متفرعات ادهم هستند، همگی با ارزشند. 

پس از ادهم اسب کمیت که سرخ رنگ و دمی سیاه دارد بهترین است.

م م 240: فطفق مسحاً بالسّوق و الاعناق!!!

بعد از اسب چرانی و اسب دوانی و اسب سواری

کنار بقیه اسب دوستان!!!

روی چند تا تخت و صندلی که بیرون باشگاه رو به بیابون گذاشته بودن

نشستیم

یه سید روحانی معممی هم اونجا بود

که در حال ساخت یه باشگاه دیگه اسب در یه جای دیگه است!!!

(خیلی از این اخلاقش خوشم میاد که دنبال کاره! اونم پرورش اسب!!!)

از چای پررنگ و اسب نشان! خوردیم

با پیاله هایی!!! از آش!

م م 239: عرض علیه بالعشی الصّافنات الجیاد!

موقعی که داشتم پیاده "رها" رو می گردوندم

یه جا نگه داشتم که بهش علوفه نشون بدم که بخوره

عین خر!!! دست جلوشو گذاشت رو انگشت شصت پام

عین تانک سنگین بود!!!

(واقعا یه اسب بزرگ و هیکلیه!)

یعنی ملائک آسمان هفتم هم صدای ناله ام رو شنیدن

حالا مگه به رو خودش میاورد؟!

ریلکس ایستاده بود

هرچی افسارشو کشیدم حرکت نکرد

اخر با دوتا دستام هلش دادم!

اسب هم اینقدر خر!!!

والا...

م م 238: و الخیل و البغال و الحمیر لترکبوها و زینة!!!

موتور سنگین داداشم رو گرفتم

بچه های خواهر و داداشم رو سوار کردم

(هم عموییم هم دایی! خدارو شکر هنوز خاله نشدیم! والا...)

رفتیم باشگاه!

هم مرغ دارن

هم چند نوع گوسفند

هم اسب های سوارکاری گرون قیمت!!!

به کم با برّه ها بازی کردیم

به اسب ها غذا دادیم

نوازششون کردیم

اخر هم یه مادیان به اسم "رها" رو با کره اش به اسم "نازنین بانو"!!! رو 

از اصطبل بیرون اوردم و بردمشون بیرون

کره اش عینهو جت میدوید و یهو ترمز میگرفت

خیلی بامزه بود

بچه هار و هم به نوبت سوار کردم

...

م م 237: والعادیات ضبحا!!!

داداشم، دوستی داره

که اون دوستش، باشگاه اسب سواری داره

و اون باشگاه اسب سواری، اسب های قشنگی داره

و اون اسب های قشنگ، چشمهای زیبایی دارن

و اون چشمهای زیبا، حس عجیبی دارن

و اون حس عجیب ...