لا تنس هذا

چند روزه دارم به این فکر میکنم که
دو سال پیش که سخت مشغول آموختن کتابشناسی و نسخه شناسی و فهرستنگاری نسخ خطی بودم
بزرگترین آرزوم این بود که یه نسخه خطی رو تو دستام بگیرم و ورق بزنم
و به هیچ وجه جور نمیشد
هرچقدر این در و اون در زدیم
دریغ از یه نسخه

الان یک هفته اس دقیقا دور و بر رختخوابم
نزدیک سی تا نسخه خطی رو هم چیده شده
و فرصت رسیدگی بهشونو ندارم...

+ داشته های امروزمان, آرزوهای دیروزمان هستند
فراموش نکنیم...